"Ja Jestem Światłością Świata!" (Jezus Chrystus)
Seminarium Odnowy Wiary
Kazimierz Biskupi - Klasztor MSF
Doświadczenie wiary jest szczególnym zadaniem chrześcijan. Droga wiary obliguje nas do weryfikacji naszej decyzji wiary, wobec świata, braci i sióstr jak i wobec Boga i samych siebie.
Dlatego nasza propozycja przeżycia Seminarium trafia bezpośrednio w to, co nazywamy pragnieniem nawrócenia.
Seminarium Odnowy Wiary ma w sobie coś ze studiowania: Ulotka z pierwszej edycji Seminarium z września 2013 roku
* po pierwsze musisz się na nie zapisać
* po drugie uczestniczysz regularnie w cotygodniowych zajęciach
* po trzecie odrabiasz "prace domowe"
Oczywiście to tak trochę żartobliwie, ale jest to czas pochylenia się nad Słowem Bożym, spotkań z innymi uczestnikami, jest to więc jakiś wysiłek, zarówno duchowy jak i fizyczny - uczestnictwo wymaga zorganizowania czasu i systematycznego pokonywania dystansu do klasztoru Misjonarzy Świętej Rodziny w Kazimierzu Biskupim.
Jest to też forma rekolekcji "w domu" przeznaczonych dla osób dorosłych. Trwa ona 11 tygodni. Każdy tydzień ma określony temat, związany z najważniejszymi kwestiami dotyczącymi życia duchowego (m. in. problem przebaczenia i uzdrowienia w kontekście miłości Bożej, działania Ducha Świętego, grzechu i nawrócenia, osobistej relacji z Bogiem, rozeznawania duchowego itd.). Natomiast każdego dnia uczestnik pracuje z notatnikiem w związku z tematem tygodnia. Na cotygodniowym spotkaniu, jest czas na wspólną modlitwę, wymianę doświadczeń z przeżytego tygodnia i na konferencję tematyczną. Całość wieńczy modlitwa o odnowienie daru Ducha Świętego.
Seminarium pomaga przemienić swoje życie, pogłębić modlitwę osobistą i wspólnotową, a przede wszystkim spotkać żywego Boga, który jest obecny i z mocą działa w Kościele. Dzięki temu doświadczeniu uczestnicy Seminarium mogą odkryć lub pogłębić swoje zaangażowanie we wspólnotach Kościoła.
Co najważniejsze: sami uczestnicy mówią o tym, jak wielkie rzeczy dzieją się w ich życiu, jak pojawia sięradość, nadzieja, jasne sporzenie, jak znika lęk, jak wreszcie pojawia się długo wyczekiwana miłość. Ale na początku zawsze jest pytanie: jak to będzie - niech więc lektura świadect pozwoli zredukować obawy i nieśmiałość - niekóym wydaje się na początku, że to nie miejsce dla nich, że są jacyś inni, lepsi od nich, bardzie uduchowieni. A potem nie chcą odchodzić do domu, wyglądają jeszcze większej Łaski, przyjaźni, miłośći, cudów. Tak cudów, bo poprzez tych wiele lat posługo jesteśmy świadkami największych cudów w ludzkim życiu - wtedy, gdy Pan daje swoim dzieciom całkiem NOWE Serca.
Zapraszamy więc wszystkie osoby, które pragną pogłębić swoje życie duchowe, rozpoznać w sobie dary Ducha Świętego i odkryć piękno modlitwy z Pismem Świętym, do wzięcia udziału w Seminarium Odnowy Wiary, które prowadzi Diakonia Modlitwy Ruchu Światło-Życie i Misjonarze Świętej Rodziny.
Seminarium jest organizowane w klasztorze Misjonarzy Świętej Rodziny:
ul. Klasztorna 2, 62-530 Kazimierz Biskupi
Przyjdź! Odkryj w sobie wołanie Pana Boga o Twoją Miłość!!!
Informacje bieżące:
Spotkania odbywają się w każdy poniedziałek o godzinie 18:00 i trwają ok. 2 godziny, dobrze jest mieć ze sobą Pismo Św.
Każdy uczestnik prowadzi notatnik, który zabiera na każde spotkanie.
Sładamy też ofiarę pieniężną na cele organizacji seminarium i zakup notatnika.
Seminarium Odnowy Wiary 2022
Kończy się kolejne Seminarium Odnowy Wiary. Odbywa się w klasztorze Misjonarzy Świętej Rodziny w Kazimierzu Biskupim. Prowadzone jest przez Diakonię Modlitwy RŚŻ rejonu konińskiego, która obecnie liczy dziewięcioro członków wraz z ks. Adamem Bajorskim MSF, który jest od wielu lat
moderatorem diakonii.
To już dziewiąta edycja tego wydarzenia. Obecne seminarium rozpoczęło się w październiku i potrwa do grudnia, łącznie przez 11 tygodni. Bierze w nim udział 28 osób, które dojeżdżają z bliższych i dalszych miejscowości naszego regionu. Po raz pierwszy w tym roku uczestnicy mogą zabierać ze sobą dzieci. Znalazły się chętne osoby (to członkowie „Nowego Życia” - wspólnoty dorosłych RŚŻ, spotykającej się od wielu lat w klasztorze), które co tydzień - w czasie trwania spotkań - zapewniają opiekę kilkorgu dzieciom naszych seminarzystów.
Praca podczas SOW opiera się na cotygodniowych poniedziałkowych spotkaniach wszystkich uczestników oraz codziennej pracy własnej realizowanej w domowym zaciszu oparciu o specjalnie przygotowany dla seminarzystów „Notatnik uczestnika”.
Każde spotkanie przebiega wg określonego schematu. Składa się na nie wspólnotowa modlitwa, gdzie zgromadzeni wokół ołtarza - przy Panu Jezusie - uczestnicy słowami oraz śpiewem przyzywają Ducha Świętego i wychwalają Boga. Następnie rozchodzimy się do małych grup dzielenia, każda prowadzona przez innego animatora z Diakonii Modlitwy. W czasie spotkań małych grup uczestnicy dzielą się efektami swojej indywidualnej pracy, swoimi codziennymi namiotami spotkania ze Słowem Bożym, tym, jak Słowo pracuje w nich. To jest główny element pracy w grupach. Jednak istnieje możliwość dzielenia się także tym, co uczestnik przeżywa podczas seminarium, co jest dla niego łatwe a co trudne, co dzieje się w jego sercu i w jego życiu pod wpływem przeżywanych treści.
Jest tez tutaj czas by opowiedzieć jak przebiega jego indywidualna praca z notatnikiem w domu, czy czytanie Słowa zaczyna stawać się już nawykiem czy jest to może walka i trud... Oczywiście podczas spotkania w małych grupach modlimy się; uczymy się modlitwy uwielbienia, dziękczynienia, przeproszenia, prośby. W małej grupie są mniejsze ograniczenia i blokady. Czego nie robimy i czego nie wolno w małych grupach: nie dyskutujemy, nie pouczamy, nie podważamy tego, co powie uczestnik – gdyż mówi o swoich przeżyciach i nimi się dzieli. Każdy z nas ma prawo czuć, doświadczać i odczytywać Słowo inaczej. Bowiem do każdego uczestnika Pan mówi inaczej i inaczej zmienia jego serce.
Po pracy w grupach spotykamy się na wspólnej przerwie kawowo – herbacianej oraz czymś słodkim (zawsze znajdą się chętni seminarzyści, którzy przynoszą „coś” na wspólny stół). Przerwie towarzyszy gwar, śmiech, wymiana przeżyć i myśli ludzi, którzy przechodzą tę samą seminaryjną drogę. Podczas przerwy ekipa rozmawia z uczestnikami, niektórzy uczestnicy mają pytania, potrzebują jakiegoś indywidualnego wyjaśnienia czy wsparcia.
Po przerwie jest czas na „głoszenie”; realizowane jest ono na konkretny temat, który wynika z programu SOW. Rozpoczyna ono tydzień pracy własnej, w czasie którego rozważa się codzienne Słowo Boże w namiocie spotkania poświęcone podejmowanym podczas głoszenia treściom. Uczestnicy podczas konferencji są nieco bardziej bierni - słuchają treści głoszenia, notują. Ale także odszukują w Piśmie Świętym wskazane fragmenty wynikające z podejmowanego tematu, mogą zadawać pytania. Głoszeniu zawsze towarzyszy świadectwo, które pokazuje wymiar działania Pana Boga w człowieku w obszarze, które jest treścią danej konferencji.
Końcowym elementem każdego ze spotkań jest „dynamika”. To co jest jej treścią wynika zawsze, ściśle wiąże się, z treścią głoszenia danego dnia. Dynamika sprawia, że uczestnictwo w seminarium staje się ogromnym przeżyciem, doświadczeniem czegoś niewyobrażalnie wyjątkowego, czegoś co dzieje się w sercu i sprawia, że to, co było teorią staje się żywe i osobiste i skłania do stawiania świadomych kroków wiary. Są to przeżycia wzniosłe i wyjątkowe. Czasem radosne, którym towarzyszy uśmiech, ale czasem bolesne i zdarza się zauważyć na twarzy uczestnika łzy. Pan do każdego serca „mówi” inaczej i pozwala inaczej doświadczać Jego obecności.
Wspólne spotkanie seminaryjne się kończy, a uczestnik „wchodzi” w swoją tygodniową codzienną, samodzielną pracę…
To, że uczestnictwo w Seminarium Odnowy Wiary przemienia uczestników, zmienia ich relację z Panem, że pozwala na nawiązanie żywej relacji z Jezusem, potwierdzają świadectwa, którymi
na koniec SOW niektórzy uczestnicy dzielą się. Niektórzy nawet zostawiają swoje świadectwa spisane, aby były one umocnieniem dla innych, aby były dowodem, że Jezus działa, że przemienia, że zmienia życie.
My, członkowie Diakonii Modlitwy, także możemy potwierdzić, że Jezus odmienił i nasze życie. Odnowił naszą wiarę. Każdy z nas przeszedł swoje SOW, pierwszy raz jako uczestnik, a kolejne razy jako osoba prowadząca. Jednak każde seminarium, które przeżywamy już jako prowadzący, każdy z nas członków Diakonii przeżywa na nowo, za każdym razem inaczej. Jednak za każdym razem głęboko. Jezus posługując się nami odnawia także naszą wiarę i odnawia relację z Nim. To w tej posłudze jest wyjątkowym darem.
I Ty drogi czytelniku, droga Siostro/Bracie w Chrystusie, możesz zapragnąć odnowy swojej wiary. I Ty możesz doświadczyć żywej relacji ze swoim Zbawicielem. Bowiem kolejne seminaria będą się odbywały nadal… Zatem przyjdź za rok i zobacz, co Jezus dla Ciebie przygotował. Zapraszamy.
Ewa Łechtańska,
Diakonia Modlitwy RSŻ rejonu konińskiego
Świadectwo Łukasza: 16.12.2022 Konin
Rozpocznę od tego że należałem do tzw. letnich katolików z pewnymi wzlotami do poprawy, ale zawsze cechował mnie w tym chwilowy zapał. Miałem w sobie to ziarenko Wiary, ale czy coś z tym robiłem? Powielające się grzechy lekkie i ciężkie. Wyrzuty sumienia, spowiedź i świadomy powrót to tego kim byłem. 36 lat i poczucie braku spełnienia i nieznajomości własnej życiowej drogi. Często cechowało mnie niezdecydowanie. Mimo to, że miałem w sobie przekonanie o tym że Bóg istnieje to wolałem o nim nie pamiętać, gdy wiedziałem że za chwile zrobię coś co się mu nie spodoba. Wielogodzinne skrolowanie smartfona, tv i inne rzeczy z których korzystałem ponad miarę, skutecznie zajmowały mi głowę i wyciszały moje sumienie. Z czasem doszły problemy zdrowotne, które momentami bardzo mi doskwierały chociaż z zewnątrz ich nie widać. Owszem szukałem Boga, ale robiłem to tylko gdy szło coś bardzo nie tak. Katolik ? Jak najbardziej. Oddany Jezusowi ? Hmm to zależy co by ode mnie chciał. Z pewnej mszy z kościele pw. Św. Maksymiliana w Koninie wyszedłem z ulotką dotyczącą spotkań w ramach Seminarium Odnowy Wiary. Postanowiłem się zapisać i spróbować. Pierwsze spotkanie, modlitwa, podział na grupy, poznanie innych i wysłuchanie tego co mają do powiedzenia prowadzący. 2,5 godziny nic szczególnego. Ja zapracowany, wiecznie w biegu i niedoczasie, a dowiaduję się że nie dość że najbliższe kilka poniedziałków po pracy mam spędzać w klasztorze to jeszcze każdego wieczoru będę się modlił zupełnie inaczej niż dotychczas czyli nie „Ojcze nasz... dziękuje dobranoc !” Mam tutaj na myśli swoje własne podejście do relacji z Bogiem. Duch Święty miał mi w tym pomóc, a ja wtedy jeszcze nawet tak do końca nie wiedziałem w zasadzie po co on jest, przecież jest Bóg, Jezus i Maryja. Tak myślałem po pierwszym spotkaniu, chociaż muszę przyznać że promyk nadziei że to przyniesie dla mnie coś dobrego się tlił. Minął tydzień, nie udało mi się skrupulatnie pracować z biblią, modlitwa była moim monologiem, słowa czasem bez ładu i składu. Słyszałem wtedy głosy . . . . głosy sąsiadów piętro wyżej i nic poza tym.
Mimo to nie mogę powiedzieć że to było kilka dni straconych, dlatego że jednak do kolejnego spotkania podszedłem z większą świadomością po co tu jestem. Wspólnie modliliśmy się o to by Duch Święty nam towarzyszył. Tego dnia była to tematyka grzechu. Przyznania się do niego przed krzyżem, a ja miałem do czego się przyznawać co z otwartym sercem uczyniłem. Wracałem w ciszy. W domu ponownie otworzyłem serce mówiąc kim jestem, wtedy rozpocząłem pierwsze prawdziwe dla mnie spotkanie z Bogiem. Za miast skupiać się na tym co się wtedy wydarzyło, chociaż zapewne to dla Ciebie byłoby interesujące, to chce bardziej podkreślić fakt że Ty też tak możesz.
Doznałem Miłości Bożej i doznaję jej wciąż na różne sposoby. Piękne i prawdziwe to zdanie, chociaż pewnie nie zrobiło dużego wrażenia, w końcu ta witryna jest po to by takie rzeczy pisać, ale pozwól że przybliżę Ci co to oznacza swoimi słowami.
Bez względu na to czy byłeś/aś w kościele dziś rano, czy może 20 lat temu, czy Twoja spowiedź była miesiąc temu, a może wieki temu, ważne byś chciał/a wyznać J e z u s o w i w absolutnej szczerości to kim jesteś. Za nim wyznasz naszemu Panu wszystkie swoje brudy, zabłocone ręce od czynów, nieczyste usta od słów, ciemny umysł od myśli, za nim Ty zaczniesz się tłumaczyć ze swoich słabości, ON przerwie Ci zdanie i powie że K o c h a C i ę M i ł o ś c i ą S z c z e g ó l n ą a to zmieni u Ciebie, tak jak i u mnie zmienia w s z y s t k o.
Seminarium Odnowy Wiary 2021 - refleksje.
Diakonia Modlitwy wraz ze swoim moderatorem ks. Adamem Bajorskim MSF po raz kolejny prowadziła w Klasztorze Misjonarzy Świętej Rodziny Seminarium Odnowy Wiary. Oczywiście mieliśmy wcześniej dużo wątpliwości czy warto organizować, angażować się skoro pandemia wciąż trwa a ludzie żyją pozamykani w swoich domach ,boją się kontaktu z innymi ludźmi. Nam jednak Duch Święty wlał w serca pragnienie służby i modlitwy. Dlatego postanowiliśmy, mimo wszystko, że Seminarium Odnowy Wiary się odbędzie.
Rozpoczęło się 13 września i trwało jedenaście tygodni. Przez ten czas na nowo przeżywaliśmy Kerygmat, wspólnie się modliliśmy, czytaliśmy Słowo Boże, uwielbialiśmy Boga śpiewem i nawiązywaliśmy relacje najpierw z Panem Jezusem a potem z braćmi i siostrami ze wspólnoty .Uczestników nie była zbyt liczna grupa ale przecież nie o ilość nam chodziło. Radością napawał fakt, że są wciąż ludzie gotowi , mimo wszystko, mimo pandemii, mimo obostrzeń, pójść za Jezusem, poświęcić swój czas na czytanie i poznawanie Słowa Bożego. Ludzie, którzy pragną się modlić. Ci, którzy uczestniczyli w tych rekolekcjach, którzy zdecydowali się przyjść naprawdę nas zaskoczyli. Byli to ludzie, którzy wiedzieli do Kogo przyszli i po co . Oni przyszli na nowo zbudować relację z Jezusem, z Bogiem.
Chodzili wytrwale pokonując mnóstwo przeszkód, często tocząc walkę z przeciwnościami aby choć spóźnionym ale być obecnym. Patrzyliśmy na te ich zmagania pełni podziwu , utwierdzając się w słuszności naszej decyzji o kolejnym przeprowadzeniu Seminarium Odnowy Wiary. Każde spotkanie było dla Nich ogromnym przeżyciem, nierzadko pojawiały się łzy wzruszenia a może żalu. Nie pytaliśmy bo przecież to było Ich spotkanie nie z nami ale z najukochańszym Ojcem, który dawał miłość ale również wskazywał błąd, tak z czułością, miłością, po ojcowsku.
Nas też obdarzyli zaufaniem, chętnie dzielili się swym doświadczeniem wiary, tym co przeżywali na Namiocie Spotkani. Towarzyszyliśmy Im w tym czasie widząc jak ich relacje z Bogiem się pogłębiają. Mówili często o pokoju serca, takim wewnętrznym pokoju, który Im towarzyszy mimo, że tak widocznie nic się nie zmieniło w życiu na lepsze. Doświadczali owoców trwania na modlitwie i słuchania Słowa Boże. Dzielili się tym jak odkrywają to Słowo, jak zaczynają Je rozumieć i słyszeć przez Nie głos Boga.
A my, Diakonia Modlitwy przeżywając po raz kolejny Seminarium Odnowy Wiary w atmosferze prawie ,że rodzinnej , uświadomiliśmy sobie ,iż zawsze warto podejmować trud ewangelizacji. Daje nam to radość , uczy dawać siebie, dzielić się z innymi swoim czasem. Bóg wynagradza nam to zawsze wielokrotnie. Mnie zadziwia to w jaki sposób się nami posługuje, jak nas zdalnia do robienia rzeczy, o których wcześniej nic się nie wiedziało. Jak buduje z nas ,jakże przecież różnych ludzi wspólnotę, którzy nie tylko wspólnie pracują ale też razem dobrze się ze sobą czują. Potrafią się ze sobą porozumieć i pośmiać, a nawet coś więcej – rodzą się przyjaźnie. Każdy z nas z zapałem i radością przyjeżdżał do klasztoru MSF (no chyba, że tam mieszkał to nie przyjeżdżał ale po prostu był) aby stać się gliną w ręku Pana, naczyniem mało użytecznym ale gotowym do służby. Zrobiliśmy wszystko co w naszej ludzkiej mocy ale wspomagani i prowadzeni Jego siłą i mocą, Jego Duchem.
Wiemy, że to Pan tych ludzi przyprowadził, zaprosił i On Ich będzie prowadził dalej. I za to chwała Panu.
Beata Patrzykąt Diakonia Modlitwy
Seminarium Odnowy Wiary 2018
Diakonia Modlitwy Ruchu Światło-Życie rejonu konińskiego już po raz szósty prowadziła Seminarium Odnowy Wiary, pomimo to, uczestników na seminarium nie brakuje. W tym roku była to grupa ponad trzydziestoosobowa. Wytrwale uczestniczyli w jedenastu spotkaniach odkrywając na nowo Boga w swoim życiu. Był to czas wzajemnego obdarowywania się: uczestnicy diakonię a diakonia uczestników. Wszyscy mogliśmy doświadczyć Bożej Miłości, która przejawiała się w uśmiechu, życzliwości, atmosferze modlitwy i wzajemnego ubogacania się. Bóg uczynił nas swymi narzędziami uzdalniając nas abyśmy potrafili głosić Dobrą Nowinę, Bożą Miłość, Jego zbawienie w Jezusie Chrystusie.
Patrząc w jaki sposób uczestnicy seminarium przeżywają kolejne prawdy wiary, na nowo je odkrywają, jak doświadczając miłości Boga sięgają po Słowo Boże, zaczynają czytać to Słowo, może po raz pierwszy w życiu a może po bardzo długiej przerwie w czytaniu Biblii, zaczynają żyć tym Słowem, karmić się Jego bogactwem wtedy utwierdzamy się w przekonaniu, że warto podejmować wysiłek, że warto ewangelizować, że to wszystko ma nie tylko sens ale ma wartość, i to wartość najwyższą: przybliża nas (wszystkich biorących udział w seminarium zarówno uczestników jak i diakonię) do zbawienia, do Boga.
Każdy ma własną historię życia, ma swój własny codzienny krzyż ale to wszystko blednie, gdy poznaje się siłę miłości, miłości, która nigdy się nie kończy, miłości, która wybacza nawet największe zło, miłości, która mówi mi, że jest coś więcej, że jest życie w obfitości, życie bez lęku i bólu.
Czas seminarium to dla nas czas służby, czas dawania siebie, złożenie daru drugiemu człowiekowi ze swego czasu, odpoczynku ale przede wszystkim jest to czas, w którym możemy zobaczyć ogromne działanie Pana Boga tu i teraz pośród nas, w dwudziestym pierwszym wieku. Celem seminarium jest odnowa wiary, ponowne zachwycenie się Bogiem, Jego Słowem czego wszyscy potrzebujemy. I teraz po jego zakończeniu możemy tylko powtórzyć za ewangelistą Łukaszem ,,Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać ".(Łk 17,10b) Beata Patrzykąt